Μια αγάπη, δυο αγάπες, τρεις αγάπες...

… αντέχει κι άλλες μια καρδιά; Αν φτάσεις και πεις ένα πραγματικό «σ’ αγαπώ» – πραγματικό όμως – τότε αυτό σε στοιχειώνει για την υπόλοιπη σου ζωή. Περίεργη επιλογή λέξης, αλλά στην πραγματικότητα αυτό συμβαίνει. Σε στοιχειώνει. Όταν χαρίζεις πραγματικά ένα κομμάτι της καρδιάς σου, πάει, χάθηκε, είναι δοσμένο για πάντα. Μένει για πάντα κατειλημμένο και δεν μπαίνει κανείς άλλος στη θέση του. Και έρχεται και σε στοιχειώνει όταν χάσεις τον ένοικό του από τη ζωή σου, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, για τον άλφα ή τον βήτα λόγο...

Έτσι πρέπει ούτως ή άλλως, το χαρίζεις αυτό το κομμάτι επειδή θέλεις να το χαρίσεις σε ένα άτομο, αυτό το μονάκριβο και ιδιαίτερο δώρο, που κάποιοι το σπαταλούν και το ξανεμίζουν στον αιθέρα, άλλοι το αγνοούν εντελώς, και ελάχιστοι το διαφυλάσσουν με την πρέπουσα προσοχή, σαν ένα πορσελάνινο (ή γυάλινο, το ίδιο μου κάνει!) αντικείμενο, τόσο εύθραυστο που χρειάζεται ειδική μεταχείριση.

Μάσκες

Μια φίλη, μου είχε πει κάποτε ότι, όταν με πρωτογνώρισε, η πρώτη εντύπωση που της είχα δώσει ήτανε πως ήμουν ένας μαλάκας, έτσι απλά (παρεμπιπτόντως, τώρα που το σκέφτομαι,  σ’ ευχαριστώ βρε φίλτατη, να ‘σαι καλά)…! Ακολούθως φυσικά, γνωριστήκαμε καλύτερα, μοιραστήκαμε προσωπικές σκέψεις και προβληματισμούς ο ένας με τον άλλον, κάναμε παρέα τέλος πάντων, και αναθεώρησε προφανώς, γι’ αυτό άλλωστε μου εκμυστηρεύτηκε αυτήν την πρώτη εντύπωση.

Δεν είχε άδικο όμως, γι’ αυτή την πρώτη εντύπωσή της… Όχι επειδή είμαι όντως μαλάκας (δε ξέρω, μπορεί και να είμαι, ζω με την ελπίδα ότι δεν είμαι πάντως), αλλά επειδή την τότε εποχή είχα κάνει προσπάθεια για να φαίνομαι με αυτόν τον τρόπο, με μια συμπεριφορά σαν να και δεν μ’ ένοιαζε τίποτα και κανένας, κάπως έτσι. Είχα βάλει κι εγώ μια μάσκα δηλαδή, όπως βάζουν όλοι στην τελική…

Μια χρονομηχανή, παρακαλώ...!

Και τι δε θα ‘δινα για μια χρονομηχανή, για να με πάρει πίσω στις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μου· ναι, για να τις αλλάξω... Στις σημαντικές και κρίσιμες στιγμές, όπου μια λάθος απόφαση – κίνηση – αντίδραση όρισε την μετέπειτα πορεία στη ζωή.

Εγωισμός vs. Αξιοπρέπειας

Δύο λέξεις για τις οποίες συχνά συγχίζουμε την έννοια, νομίζοντας ότι έχουν πανομοιότυπες σημασίες. Εγωισμός και αξιοπρέπεια· αλληλένδετες λέξεις και σημασία. Αλληλένδετες αλλά σίγουρα όχι πανομοιότυπες.

Αλληλένδετες γιατι η μία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την άλλη, είναι απλά αδύνατο – ή έστω, επηρεάζουν η μία την άλλη. Ο εγωισμός, ούτως ή άλλως, βρίσκεται στη φύση του ανθρώπου, ο καθένας μας τον κουβαλά μέσα του, μεγάλο ή μικρό, κατά περίσταση και μη. Η αξιοπρέπεια πάλι, κάποιοι θα μπορούσαν να πουν οτι εξαρτάται από τον άνθρωπο· εγώ θα ήθελα να πιστεύω ότι υπάρχει μέσα σε όλους, σαν αξία, απλά κάποτε ίσως να μένει ανεκμετάλλευτη ή να νικάει ο εγωισμός σε κάποιες περιπτώσεις· ή μήπως υπάρχει κι απλά την επικαλύπτει ο εγωισμός; Μπράβο μου πάντως, κατάφερα και συγχίστηκα μονάχος μου από τώρα...